Dwie dro­gi roz­cho­dzi­ły się w żół­tym le­sie.
Żal, że nie mo­głem prze­być obu
– Sa­mot­ny wę­dro­wiec, któ­re­go w świat nie­sie.
Wpa­try­wa­łem się w pierw­szą, sto­jąc u jej pro­gu,
Jak skrę­ca w od­da­li i w po­szy­ciu zni­ka.

Wy­bra­łem tę dru­gą, gdyż chęć nie­od­par­ta,
Słusz­ność de­cy­zji mo­ty­wo­wa­ła,
Jak­by chcia­ła być prze­ze mnie prze­tar­ta,
Choć od pierw­szej się nie od­róż­nia­ła,
A obie były wy­ty­czo­ne.

Tam­te­go ran­ka wy­glą­da­ły na po­dob­ne.
Nie było śla­dów żad­ne­go czło­wie­ka.
Na pierw­szą po­wró­cę – rzu­ci­łem ns od­chod­ne
Wie­dząc, jak dro­ga po­tra­fi być da­le­ka.
Wąt­pi­łem jed­nak, czy po­wi­nie­nem po­wró­cić.

Nie­raz mnie to wspo­mnie­nie po­nie­sie,
Gdy będę roz­wa­żał dro­gę ob­ra­ną.
Dwie dro­gi roz­cho­dzi­ły się w le­sie,
A ja? Ja ob­ra­łem tą mniej uczęsz­cza­ną.
I to wła­śnie wszyst­ko od­mie­ni­ło.

To mój ulubiony wiersz, który pokazuje wybór, którego dokonujemy codziennie. Którą drogą podążać w życiu, co wybrać, płatki owsiane czy chleb z masłem. Nie ma małych czy dużych, ważniejszych lub nieznaczących wyborów, każdy wpływa na jakość i doświadczenia życia. Dla mnie ten wiersz, a zwłaszcza ostatnie 2 wersy były mottem przewodnim wyborów w życiu. Pierwszy raz usłyszałam ten wiersz gdy miałam naście lat, w filmie Stowarzyszenie Umarłych Poetów. I do dziś pamiętam te słowa  i przesłanie tego filmu, które dokładnie pasuje do znaczenia tego wiersza. https://www.youtube.com/watch?v=4H8HkOqZeKo